100 years of LOWA
Η ιστορία της LOWA: H επόμενη γενιά
Τα χρόνια μετά τον πόλεμo σημαδεύτηκαν και από καλά αλλά και από κακά νέα. Η εταιρεία αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, και ο επικεφαλής και ιδρυτής της εταιρείας, Lorenz Wagner είχε πεθάνει. Η επόμενη γενιά έπρεπε να επαναφεύρει τον εαυτό της: Και το πέτυχε. Η εταιρεία σώθηκε και συνέχισε ως ένα παγκοσμίως γνωστό κι επιτυχημένο brand.
Τα καλά και κακά για την εταιρεία γεγονότα βάδιζαν «χέρι χέρι», όταν ο πρώην μαθητεύομενος Josef Lederer, γνωστός με το παρατσούκλι Sepp, επέστρεψε στη LOWA. H εταιρεία αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, και ο επικεφαλής και ιδρυτής της εταιρείας, Lorenz Wagner, είχε πεθάνει. Τον ιδιο καιρό, ο Sepp ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε την Berta Wagner. Μαζί με τον αδερφό της Berta, Josef Wagner, η νέα γενιά κατάφερε να σώσει την εταιρεία και να την μετατρέψει σε ένα διεθνούς φήμης brand.
Νέο όνομα και νέα παπούτσια
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Lorenz Wagner έπρεπε να αναδιοργανώσει το εργοστάσιο υποδηματοποιΐας. Τα κτίρια και τα μηχανήματα βρίσκονταν ακόμα στην θέση τους, όμως οι μπότες για τους στρατιώτες στο βουνό δεν είχαν πια ζήτηση, και οι Γάλλοι αιχμάλωτοι του πολέμου, που αποτελούσαν το εργατικό δυναμικό της εταιρείας, είχαν επιστρέψει στην πατρίδα τους.
Αν και η ζήτηση για παπούτσια ήταν έντονη, κατά τη μεταπολεμική περίοδο – ο ανταγωνισμός ήταν, και αυτός, στα ύψη. Οι αδελφοί Wagner στο Weichs και στο Vierkirchen, συναγωνίζονταν με άλλα εργοστάσια υποδημάτων, μέσα και γύρω από το Μόναχο, για να εδραιώσουν τη θέση τους στην αγορά.
Το «εργοστάσιο παραγωγής αθλητικών υποδημάτων του Ilm» έπρεπε να επανεφεύρει τον εαυτό του, να προσλάβει υπαλλήλους και να προσελκύσει νέους πελάτες. Ο Lorenz Wagner δημιούργησε το εμπορικό σήμα LOWA, χρησιμοποιώντας τα δύο πρώτα γράμματα των ονομάτων του. Οι πρώτες συλλογές, που πωλήθηκαν στα μεταπολεμικά χρόνια, ήταν μεγάλες σε ποικιλία . Η LOWA παρήγαγε όλο και περισσότερα βαυαρικά παπούτσια Haferl, μπότες για ορειβασία και σκι, όπως επίσης σανδάλια, ελαφριά παπούτσια, μπότες après ski, αλλά και γούνινες παντόφλες.
Επιχειρηματικά προβλήματα αναδύονται
Τα υλικά αλλά και τα χρήματα στις αρχές του 1950 αρχίζουν να λιγοστεύουν. Η κρίση στην Κορέα επιδεινώνει αυτήν την κατάσταση. Το δέρμα, το πιο βασικό υλικό, που είχε στη φαρέτρα της η LOWA, είναι σε έλλειψη και οι τιμές του είναι στα ύψη. Ο Lorenz Wagner αγόρασε πολύ μεγάλες ποσότητες δέρματος. Ο Sepp Lederer μιλώντας αργότερα σε μια συνέντευξη σχετικά με αυτήν την απόφαση του Lorenz είχε δηλώσει: “Μερικοί επιδέξιοι και πονηροί επιχειρηματίες εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση και είπαν: Αγόρασε! Αγόρασε! – η τιμή θα συνεχίσει να ανεβαίνει! Έξι μήνες αργότερα, η κρίση στην Κορέα είχε καταλαγιάσει και οι τιμές του δέρματος έπεσαν κατακόρυφα. Αυτό συνέβη το 1950/51... κι έτσι μια μέρα δεν μπορούσαμε να βγάλουμε άλλα λεφτά από την τράπεζα για να πληρώσουμε τους μισθούς μας.”
Χρειαζόταν λοιπόν ένα σχέδιο για να σωθεί η εταιρεία. Ευτυχώς, ο Lorenz Wagner είχε ακριβώς τον σωστό άντρα και τη σωστή γυναίκα στα πιο καίρια σημεία. Η κόρη του Berta (Berti) Wagner ήταν εμπορική διευθύντρια της LOWA εκείνο το διάστημα, ενώ ο Sepp Lederer, ο οποίος είχε πρόσφατα απελευθερωθεί από το στρατόπεδο συγκέντρωσης, δούλευε ως μάνατζερ σε κατάστημα, στο εργοστάσιο υποδηματοποιΐας. Ο Sepp Lederer σκόπευε να μείνει σε αυτή τη δουλειά “άλλη μια χρονιά”, όμως δεν μπορούσε να εγκαταλείψει την εταιρεία σε αυτή την δύσκολη οικονομική στιγμή. Αυτός και η Berti ανέλαβαν την εταιρεία. Οι πιστωτές οδήγησαν τη LOWA σε διακανονισμό, αλλά το δίδυμο κατάφερε να διαπραγματευτεί ένα μορατόριουμ με αυτούς, δηλαδή καθυστέρηση των πληρωμών.
Ήταν μια ιδιαίτερα στρεσογόνος περίοδος. Η Berti Lederer αργότερα δήλωσε πως η εταιρεία κάθε μήνα έρχονταν αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της χρεωκοπίας, η οποία έπρεπε να αποφευχθεί επανειλημμένα. Παρόλα αυτά οι δυο τους κατάφεραν να υπερπηδήσουν τα όποια εμπόδια – ενώ οι δυσκολίες αυτές έφεραν την Berti και τον Sepp πιο κοντά. Παντρεύτηκαν στις 5 Ιουλίου 1952. Ο Lorenz Wagner βίωσε αυτές τις δραματικές στιγμές τον τελευταίο χρόνο της ζωής του. Πέθανε το 1953 σε ηλικία 60 χρόνων. Όμως η LOWA δεν είχε βγει εκτός παιχνιδιού.
Η Berti Lederer θυμάται αυτά τα γεγονότα μερικές δεκαετίες αργότερα: “Ήμουν σχεδόν ετοιμόγεννη τον Απρίλιο του 1953. Ο Sepp κι εγώ περπατούσαμε πίσω από το φέρετρο πηγαίνοντας στο νεκροταφείο, συγκλονισμένοι από την έκδηλη συγκίνηση και συμπαράσταση που λαμβάναμε από τον κόσμο του Jetzendorf. Ο Sepp αυθόρμητα μου έπιασε το μπράτσο καθώς κοιτούσε το προσωπικό που παρακολουθούσε την κηδεία: Απλώς δεν μπορούμε να κλείσουμε την εταιρεία. Αυτό θα ήταν το τελευταίο πράγμα που ο Lorenz θα ήθελε. Θα συνεχίσουμε!”
H LOWA στις ψηλότερες κορυφές του κόσμου
Μέχρι το μέσο της δεκαετίας του 1950, η κρίση είχε περάσει. Ο γιος του ιδρυτή της LOWA, Josef Wagner, ακολούθησε την ομάδα της LOWA. Επέβλεπε την παραγωγή και μαζί με τον Sepp Lederer διηύθυναν την εταιρεία. Η Berti Lederer συνέχισε να επιβλέπει τις πωλήσεις. Το 1957, η δεύτερη γενιά της οικογενειακής επιχείρησης δημιούργησε μια ετερόρρυθμη εταιρεία, τη LOWA KG. Ο Sepp Lederer και ο Josef Wagner έγιναν οι ομόρρυθμοι εταίροι, ενώ η Berti Lederer συνέχισε ως ετερρόρυθμος εταίρος , δηλαδή εταίρος με περιορισμένη ευθύνη. Η LOWA σταμάτησε τη γραμμή παραγωγής των καθημερινών παπουτσιών και των Haferl και εστίασε στην κατασκευή χιονοδρομικών και ορειβατικών υποδημάτων υψηλής ποιότητας. Οι πρώρες διαφημιστικές εκστρατείες άρχισαν να στήνονται, διαφημιστικά φυλλάδια να τυπώνονται, ενώ ξεκίνησαν και οι επισκέψεις σε εμπορικές εκθέσεις.
Εκείνη την περίοδο, η LOWA έγινε γνωστή λόγω συνεργασιών, που επεδίωξε, εξοπλίζοντας πολλές εκδρομές στο βουνό. Διεθνούς φήμης ορειβάτες επισκέπτονταν τη Βαυαρική πόλη του Jetzendorf για να αναζητήσουν συμβουλές και να προπαραγγείλουν τα διάσημα μποτάκια. Η χρυσή εποχή της «ορειβασίας και της μπότας του σκι με kick» ξεκίνησε.
