We use cookies. You agree with that if you continue using our website. Read the Cookie policy.

Η ιστορία της LOWA: Πως ξεκίνησαν όλα:

100 years of LOWA 
Η ιστορία της LOWA: Πως ξεκίνησαν όλα: 

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν τρία αδέρφια

Η χρονιά 2023 αποτελεί χρονιά ορόσημo για την ιστορία της LOWA. Η εταιρεία που κατασκευάζει παπούτσια, γιορτάζει την 100ή επέτειό της. Είναι η τέλεια στιγμή να κοιτάξουμε πίσω τον χρόνο και να ζωντανέψουμε την ιστορία του brand. 

“Εγώ, ο μεγαλύτερος γιος της οικογένειας, κληρονόμησα την περιουσία των γονιών μας, η οποία αποτελούνταν από ένα χωράφι κι ένα τσαγαράδικο. Από την αρχή ήταν κατανοητό, πως ο σκοπός μου ήταν να δημιουργήσω μια εταιρεία παπουτσιών, από το στριμωγμένο τσαγκάρικο, όσο δύσκολο κι ανόητο μπορεί να φαινόταν αυτό το πλάνο σε πολλούς κατοίκους της περιοχής.“ – Lorenz Wagner 

Όμως μην μπερδευτείτε: Δεν πρόκειται για παραμύθι. Είναι μια αληθινή ιστορία. Ο Lorenz, o Hans και ο Adolf Wagner ζούσαν στην Βαυαρική κοινότητα του Jetzendorf κοντά στον ποταμό Ιlm, πριν από περισσότερα από 100 χρόνια. Ο πατέρας τους, τους δίδαξε την τέχνη του τσαγκάρη και οι τρεις τους έγραψαν ιστορία με τα μποτάκια για αλπινιστές LOWA, Hanwag και Hochland. 

Πρελούδιο μετά μουσικής

Ο Johann, ο πατέρας των τριών αδερφών, εκτός από τσαγκάρης ήταν και μουσικός! Έπαιξε στην πρώτη μουσική μπάντα του Jetzendorf, την οποία ίδρυσε ο αδερφός του Josef Wagner το 1850. Οι Lorenz, Hans και Adolf Wagner, ήταν επίσης μουσικοί κι έπαιζαν στην μπάντα. Το μουσικό γκρουπ έπαιζε πολλά είδη μουσικής, από παραδοσιακά και λαϊκά Αλπινικά τραγούδια, μέχρι κι εκκλησιαστική μουσική. Ο Lorenz διαδέχθηκε την αρχηγία της μπάντας, μετά από τον θείο και ξάδερφό του. 

Έπειτα, ο Lorenz περιέγραψε τον τρόπο που χρησιμοποίησε την μουσική για να «χτίσει» τα θεμέλια της μελλοντικής υποδηματοποιϊάς του:

“Ήταν παράδοση τότε, οι τσαγκάρηδες να είναι και μουσικοί. Έπαιζα σε γάμους και άλλες περιστάσεις. Έβγαλα αρκετά χρήματα, τα οποία και χρησιμοποίησα για να αγοράσω τα μηχανήματα που χρειαζόμουν.”
- Lorenz Wagner, LOWA

Σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων

Το 1920 οι απαιτήσεις για παπούτσια ήταν άνευ προηγουμένου, μιας και ήταν το πιο σημαντικό κομμάτι του εξοπλισμού, που οι άνθρωποι χρειάζονταν για να ταξιδέψουν, αφού κάτοικοι των πόλεων αλλά και της επαρχίας μετακινούνταν με τα πόδια. Τα αδέρφια του Lorenz επίσης είχαν τα δικά τους ανεξάρτητα τσαγκάρικα. Ο Hans Wagner μετακόμισε στο Vierkirchen και ο αδερφός του Adolf στο Weichs, δύο πόλεις που απείχαν 10 χιλιόμετρα από το Jetzendorf. Το μουσικό γκρουπ διαλύθηκε και οι ιστορία των 3 brands ξεκίνησε. 

Το brand που τώρα είναι γνωστό ως Hanwag δημιουργήθηκε το 1921. Ο Hans Wagner προμήθευε με υποδήματα μια εταιρεία στο Μόναχο και σύντομα ξεκίνησε να παράγει τη δική του σειρά υποδυμάτων και παραδοσιακά Βαυαρικά παπούτσια Haferl. Συνεχώς επέκτεινε τις δουλειές του και ξεκίνησε να προωθεί τα προϊόντα του με το όνομα Hanwag το 1952. Το εργοστάσιο παρέμεινε σε οικογενειακά χέρια τα πρώτα 83 χρόνια, της ύπαρξής του. Έπειτα τον Hans διαδέχθηκε ο ανιψιός του Josef Wagner· συνεπώς όλα αυτά τα χρόνια η εταιρεία είχε μόνο 2 μάνατζερς. Το 2004, η εταιρεία έγινε μέλος της Fenix Outdoor AB. Η εταιρεία παραμένει συνδεδεμένη με τη LOWA στα πλαίσια του φιλικού ανταγωνισμού μέχρι και σήμερα. 

Ο Adolf Wagner, ο νεαρότερος των 3 αδερφών, παντρεύτηκε το 1923 και μετακόμισε στο Weichs, όπου ανέλαβε το τοπικό τσαγκάρικο και το μετέτρεψε σε ένα εργοστάσιο υποδηματοποιΐας με 30 εργαζομένους στα επόμενα 10 χρόνια. Τα παπούτσια ορειβασίας και οι μπότες για σκι, που πουλούσε με το όνομα A.W. ήταν πολύ δημοφιλή. Όπως και τα αδέρφια του, έκανε μια νέα αρχή μετά τον πόλεμο με την επωνυμία Hochland. Η κόρη του Emma, το 1955, ανέλαβε με τον σύζυγό της τα ηνία της εταιρείας, κι έτσι έκανε άνοιγμα στην παγκόσμια αγορά, όπου κι εδραιώθηκε στις δεκαετίες 1950 και 1960. Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, το εργοστάσιο της εταιρείας μισθώθηκε από την εταιρεία Romika, η οποία κατασκεύαζε μπότες υψηλής ποιότητας για πεζοπορία. Όμως η πίεση από τον ανταγωνισμό ήταν πολύ μεγάλη κι έτσι το εργοστάσιο αναγκάστηκε να κλείσει το 1981. 

Το “εργοστάσιο παραγωγής αθλητικών υποδημάτων του Ilm”

Οι ομοιότητες στις ιστορίες των αδερφών του δεν μπορούν να παραβλεφθούν: Σαν μεγαλύτερος γιος, ο Lorenz Wagner, γεννημένος το 1893, κληρονόμησε την εταιρεία από τους γονείς του το 1922. Περιελάμβανε μια μικρή ακίνητη περιουσία και το τσαγκαράδικο του πατέρα του, Johann.O Lorenz είχε μεγάλα σχέδια. Ήθελε να δουλέψει με την γυναίκα του, Therese, και να μετατρέψουν το «μικρό μαγαζάκι» τους σε μια «αληθινή εταιρεία». Έτσι λοιπόν αγόρασε τα πρώτα μηχανήματα κι ίδρυσε τη δική του εταιρεία το 1923, η οποία όμως δεν είχε ακόμα την επωνυμία LOWA. Στην αρχή διηύθηνε την εταιρεία κάτω από το δικό του όνομα. H εταιρεία “Ilmtaler Sportschuhfabrik” (το “εργοστάσιο παραγωγής αθλητικών υποδημάτων του Ilm”) εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα χρονικά, κατά τη δεκαετία του 1930. Η επιτυχία έφτασε. Το 1925, o Lorenz Wagner προσέλαβε δύο άντρες που ήταν μεγαλύτεροι από 16 χρονών. Μέχρι το 1930, η εταιρεία είχε 7 υπαλλήλους: 6 άντρες και 1 γυναίκα. Ο χώρος εργασίας δεν ήταν ευρύχωρος, κι έτσι το πρώτο εργοστάσιο χτίστηκε· 15 μέτρα *6 μέτρα!


Ένας επίδοξος μαθητευόμενος, ο Josef Lederer, προσλήφθηκε στην εταιρεία τον Φεβρουάριο του 1930, ο οποίος αργότερα δήλωσε:

“Οι υποδηματοποιοί δούλευαν στην σοφίτα. Εγώ ήμουν επίσης εκεί σαν μαθητευόμενος. Όλοι μας τρώγαμε στο σπίτι, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που ζούσαν στην πόλη. Τα γεύματά μας κρατούνταν από τον μισθό μας, ενώ οι μαθητεύομενοι έπρεπε να πληρώνουμε εισφορές - στη δική μου περίπτωση γυάλιζα τα παπούτσια της γυναίκας, η οποία αργότερα έγινε η σύζυγος μου.”
- Josef Lederer, LOWA

Φανταζόταν όμως και ο ίδιος τη συνέχεια; Ο Josef Lederer άφησε τη LOWA αφού τελείωσε την εκπαίδευσή του εκεί, για να γυρίσει 15 χρόνια αργότερα και να παντρευτεί την Berta Wagner, την κόρη του ιδρυτή της εταιρείας. 

Στην αρχή, η LOWA παρήγαγε, κυρίως, Βαυαρικά παπούτσια Haferl, που ήταν φτιαγμένα από δέρμα. Το εργοστάσιο επίσης κατασκεύαζε και παπούτσια για ορειβασία και μπότες για σκι. Τα αλπικά αθλήματα γνώρισαν μεγάλη δημοτικότητα κατά την διάρκεια της «χρυσής δεκαετίας του 20», και οι υποδηματοποιοί Lorenz, Hans και Adolf Wagner επωφελήθηκαν αυτής της τάσης.